سوگ و سوگ درمانی
از دست دادن عزیزان از جمله سخت ترین و تلخ ترین لحظاتی است که ممکن است هر فردی آن را در طول زندگی خود حداقل یک بار تجربه کند. این تجربه قطعا ناگوار خواهد بود و طی این مسیر بسیار سخت.
آگاهی فرد و اطرافیان در طی این مسیر قطعا همچون چراغ راهی عمل خواهد کرد و فرد را از دوره سوگ به سلامت و با کمترین عوارض روحی عبور خواهد داد و به روال عادی زندگی بر خواهد گرداند.
شدت سوگ معمولا با نسبت و شدت رابطه عاطفی رابطه مستقیم دارد.یعنی هر چه رابطه عاطفی عمیق تر باشد این فقدان و بحران سخت تر و سنگین تر خواهد بود.
معمولا سوگ از دست دادن همسر و معشوقه پر استرس ترین و سخت ترین سوگ ها به شمار می رود.
متاسفانه اگر فرد در سوگ خویش باقی بماند و شرایط را نتواند برای خویش بهتر کند و یا اینکه اطرافیان نتوانند در طی کردن این مسیر به او کمک مفید کنند عوارض جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت مانند افسردگی شدید،خودکشی،جنون،ترس از مرگ و ....
متاسفانه بسیاری از افراد به جای همدردی کردن اصولی با فرد سوگ دیده مدام او را تشویق به گریه نکردن و صبوری کردن حرف نزدن و آرام بودن می کنند که این از اشتباهات متداولی است که نه تنها به فرد سوگ دیده کمک نخواهد کرد بلکه باعث می شود فرد نتواند برای عزیز از دست داده خودش سوگواری کند و سریع تر وارد مرحله پذیرش شود.
بهترین و اولین راه در سوگ این است که از فرد سوگ دیده بخواهیم کاملا سوگواری کند و مدام اورا تحریک به گریه کردن و حرف زدن از آنچه که راجع به سوگ خود است صحبت کند.
دقت کنید که معمولا افراد سوگ دیده به شدت بر روی عزیز از دست داده شان حساس می شوند و شما باید در تمام لحظه هایی که از او صحبت می کنید با احترام تمام صحبت کنید و با او همدلی و همدردی کنید در غیر این صورت فرد سوگ دیده ترجیه می دهد با شما صحبت نکند و در واقع شما به جای کمک کردن به او باعث ناراحت شدن او و خودتان خواهید شد.
مکانیسم های زیستی ما کاملا خودش را با شرایط سوگ تطبیق می دهد مثلا در صورت حمله زیاد محرک های ناخوشایند احتمال ایست قلبی وجود دارد و مغز دستور خاموش شدن سیستم حسی را می دهد و فرد علنا غش می کند.و معمولا اطرافیان فرد سوگ دیده آمادگی همچین اتفاقی را برای فرد سوگ دیده خواهند داشت.
متاسفانه یکی دیگر از اشتباهات متداولی که در برخورد با فرد سوگ دیدهد انجام می دهند این است که سریع به او آرام بخش می دهند.آرام بخش ها باعث عقب افتادن دوره های سوگ می شود و کمک شایانی به فرد نمی کند.
مهمترین نکته در برخورد با فرد سوگ دیده این است که اجازه دهیم او به خوبی سوگواری کند و جلوی سوگواری او را با بیان گریه نکردن،دادن آرام بخش ها شرایط را برای او سخت تر نکنیم.
اگر فرد فوت شده فرزند باشد بهتر است در اولین قدم بعد از سوگواری منزل را عوض کنند.
امید و باور و انگیزه را در فرد ایجاد کنیم .
استفاده از درمان های معنوی که با امید شروع می شود.
فردی که در مرحله بعد از سوگواری قرار می گیرد باز هم در خیلی از مواقع دوست دارد که به یاد عزیزش سوگواری کند و عموما بعد از یک دوره بسیاری از اطرافیان پذیرای این شرایط نیستند بهتر است به فرد سوگ دیده توصیه کرد در این مواقع وسایل فرد از دست داده یا جایی که با او خاطره داشته را انتخاب کند و در تایمی که دوست دارد با آن ها یا در آدن جا خودش سوگواری کند.
